Pletyzmogram jest testem, który określa pojemność płuc. Mierzy objętość powietrza wydychanego i wdychanego podczas normalnego cyklu oddechowego. Mierzy również ilość powietrza, która pozostaje w płucach po wykonaniu maksymalnego wydechu. Test wykonuje się poprzez wypełnienie pudełka pletyzmograficznego, które jest podobne do budki telefonicznej.
Spirometria
Spirometria mierzy dwa czynniki: twoją wymuszoną objętość wydechową w jednej sekundzie (FEV1) i twoją wymuszoną pojemność życiową (FVC). Niższe wyniki FEV1 mogą wskazywać na trudności w oddychaniu, takie jak astma lub przewlekła obturacyjna choroba płuc (COPD). Spirometria może być również stosowana do monitorowania skuteczności leczenia POChP lub astmy.
Badanie spirometryczne jest zazwyczaj bezbolesne, ale jeśli masz skłonność do zawrotów głowy lub światłowstrętu, procedura może powodować nudności lub dyskomfort. Może również zwiększyć częstość akcji serca i spowodować zmęczenie. Badanie nie jest jednak niebezpieczne i zwykle trwa tylko około 30 minut.
Prawidłowe badanie spirometryczne może zidentyfikować przyczynę trudności w oddychaniu u pacjenta. Może również zdiagnozować różne choroby płuc, takie jak obturacyjna choroba płuc i restrykcyjna choroba płuc. Właściwa diagnoza ma kluczowe znaczenie, ponieważ pomoże ustalić odpowiedni plan opieki zdrowotnej.
Badanie spirometryczne może być wykonane w gabinecie lub w specjalnym laboratorium czynności płuc. Przed poddaniem się badaniu pacjenci powinni na krótki czas zaprzestać przyjmowania jakichkolwiek leków wspomagających oddychanie. Powinni również założyć luźne ubranie i unikać ciężkich ćwiczeń na 30 minut przed badaniem. Podczas badania pacjenci powinni wdychać jak najwięcej powietrza przez ustnik i wydmuchiwać je tak szybko, jak to możliwe.
Procedura wymaga, aby pacjent siedział w pozycji wyprostowanej oraz wdychał i wydychał powietrze przez ustnik podłączony do maszyny. Pacjent musi wdmuchiwać i wydmuchiwać powietrze szybko i głęboko. Ważne jest, aby użyć maksymalnego wysiłku. Test jest zwykle powtarzany trzykrotnie. W razie potrzeby technik może podać lek, który pomoże otworzyć drogi oddechowe. Procedura może trwać od 30 do 45 minut.
Monitorowanie szczytowego przepływu wydechowego
Monitorowanie szczytowego przepływu wydechowego to test mierzący pojemność płuc. Polega na dmuchaniu w ustnik i rejestrowaniu przepływu szczytowego. Przepływ szczytowy jest zwykle mierzony trzykrotnie. Można go porównać z normalnym zakresem, rasą, wiekiem lub najlepszym wynikiem osobistym.
Jednakże pomiary szczytowego przepływu wydechowego nie są tak dokładne jak pomiary spirometryczne i mogą nie odzwierciedlać istotnych zmian w funkcjonowaniu płuc. W związku z tym ważne jest, aby o swoich objawach rozmawiać z lekarzem rodzinnym lub pielęgniarką zajmującą się astmą. Lekarz powinien również sprawdzać wyniki badań co najmniej raz w roku.
Monitorowanie szczytowego przepływu wydechowego to łatwy i wygodny sposób na monitorowanie pojemności płuc w domu. Za pomocą miernika można zapisać wyniki na wykresie. Może to pomóc w sprawdzeniu, czy leczenie przynosi efekty. Należy jednak pamiętać, że aby prawidłowo korzystać z miernika, należy przejść szkolenie. Korzystanie z monitorowania szczytowego przepływu wydechowego w domu może zaoszczędzić Ci wycieczki do gabinetu lekarskiego. Test może również dać ci pojęcie o postępach w leczeniu astmy.
Szczytowy przepływ wydechowy to pomiar maksymalnego natężenia przepływu podczas siłowego wydechu. Liczba ta wyrażona jest w litrach na minutę i odzwierciedla duży przepływ powietrza przez drogi oddechowe. Szczytowy przepływ wydechowy jest cennym narzędziem w praktyce klinicznej i badaniach naukowych, ponieważ pomaga monitorować postępy leczenia i określić, czy pacjent ma ograniczenia przepływu powietrza.
Odczyty szczytowego przepływu wydechowego są ogólnie podzielone na strefy zieloną, żółtą i czerwoną, zgodnie z American Lung Association. Strefa zielona jest uważana za normalną i wskazuje, że astma jest pod kontrolą. Strefa żółta i czerwona, z drugiej strony, nie są tak zdrowe i wymagają natychmiastowej pomocy medycznej.
Przygotowanie do testu
Bez względu na to, czy planujesz wykonać test pojemności płuc w szpitalu, czy zrobisz go w domu, będziesz chciał się do niego jak najlepiej przygotować. Testy pojemności płuc są niezbędne do oceny chorób płuc i innych schorzeń płuc, a istnieje kilka kroków, które możesz podjąć w domu, aby uzyskać jak najdokładniejszy odczyt.
Aby uzyskać jak najlepsze wyniki, należy cieszyć się dobrym zdrowiem. Należy podjąć środki ostrożności, aby zapobiec infekcji. Przed przystąpieniem do testu upewnij się, że nie masz żadnych schorzeń układu oddechowego. Test nie jest bolesny, ale możesz odczuwać zawroty głowy lub kaszel. Klips na nos może powodować dyskomfort. Jeśli odczuwasz duży dyskomfort w klatce piersiowej, powinieneś od razu poinformować o tym terapeutę. Jeśli wyniki testu są nieprawidłowe, może być konieczne skorzystanie z dalszej pomocy medycznej.
Aby przygotować się do badania pojemności płuc w domu, musisz zrozumieć, z czym się ono wiąże. Na początek dowiedz się, czym jest pletyzmografia i jak działa. Test ten mierzy, ile powietrza pozostaje w płucach podczas wdechu i wydechu. Test może wykryć, czy Twoje drogi oddechowe są wąskie lub zablokowane. Wysoki wskaźnik prześwitu płuc wskazuje na słabe funkcjonowanie płuc.
Test polega na założeniu klipsa na nos i oddychaniu mieszaniną powietrza i nieszkodliwych gazów. Wdychaj mieszaninę przez 10 sekund i normalnie wydychaj. Stężenie gazu w płucach jest monitorowane, dzięki czemu lekarz może stwierdzić, jaka ilość tlenu jest przenoszona do krwi. Pełny test trwa około 90 minut.
Ryzyko związane z testem
Wykonując test pojemności płuc w domu, musisz zrozumieć związane z nim ryzyko. Ilość powietrza, którą możesz wdychać, może się znacznie różnić w zależności od Twojego wieku, płci i wzrostu. Przed kontynuacją testu zawsze należy odczekać kilka minut, aby odzyskać energię. Jeśli podczas testu będziesz miał zawroty głowy lub doświadczysz kaszlu, ważne jest, abyś oczyścił klatkę piersiową przed kontynuowaniem testu. Jeśli doświadczysz któregokolwiek z tych objawów, powinieneś jak najszybciej zasięgnąć pomocy medycznej.
Chociaż nie ma poważnych zagrożeń związanych z tym testem, na wyniki mogą wpłynąć niektóre leki lub produkty dostępne bez recepty. Ponadto, noszenie luźnego ubrania może ograniczyć oddychanie. Chociaż większość testów pojemności płuc jest nieinwazyjna i łatwa do wykonania, wymagają one od badanego maksymalnego wysiłku.
Badanie pojemności płuc przeprowadza się zwykle siedząc w małej, szczelnej skrzynce. Podczas badania osoba badana oddycha przez ustnik i utrzymuje go przez 10 sekund. Metoda ta mierzy objętość powietrza w płucach i pomaga lekarzowi określić, czy konieczna jest tlenoterapia.
Testy pojemności płuc nie są zalecane dla osób w ciąży. Testy te nie są również zalecane dla niemowląt i małych dzieci. Mogą one powodować powikłania oddechowe i mogą być szkodliwe dla dziecka. Przed poddaniem się badaniom pojemności płuc w domu należy skonsultować się z lekarzem. Wyniki mogą być mylące lub fałszywe.
Jeśli masz choroby płuc, testy pojemności płuc nie są dla Ciebie odpowiednie. Procedura może spowodować ucisk nosa, co może uniemożliwić oddychanie. Nie powinieneś poddawać się badaniu pojemności płuc w domu, chyba że jesteś pewien, że twoje obecne leki nie wpływają na twoją zdolność do oddychania. Wówczas należy upewnić się, że przyjmuje Pan/Pani wszystkie niezbędne, codzienne leki.
Uzyskanie dokładnych wyników
Uzyskanie dokładnych wyników podczas sprawdzania pojemności płuc w domu może być wyzwaniem. Wiele systemów jest drogich, trudnych w użyciu lub wymaga zakupu specjalnego sprzętu. Jednak uzyskanie dokładnych wyników jest możliwe przy użyciu odpowiedniego urządzenia. Urządzenia te mierzą, ile powietrza jesteś w stanie wdychać przez sekundę i ile jesteś w stanie oddychać na minutę. Wyniki są porównywane z normalnym zakresem dla Twojego wieku, wzrostu i płci. Może to pomóc lekarzowi we wcześniejszym rozpoznaniu problemów i oszczędzić Panu/Pani podróży na pogotowie lub do szpitala.
Jedna z metod sprawdzania pojemności płuc w domu polega na oddychaniu przez kilka minut powietrzem zawierającym 100 procent tlenu. Bogate w tlen powietrze wypłukuje azot, który normalnie znajduje się w płucach. Po usunięciu azotu, wyniki można zinterpretować jako całkowitą objętość płuc. Inna metoda wykorzystuje analizę gazową krwi tętniczej, w której próbka krwi jest pobierana z tętnicy nadgarstkowej i mierzony jest poziom tlenu i dwutlenku węgla.
Wyniki badania są wykorzystywane przez lekarza do określenia, jak dobrze funkcjonują Twoje płuca. Niskie wartości FEV1 mogą wskazywać na poważną chorobę, taką jak astma lub POChP. Lekarz może również wykorzystać wyniki do sprawdzenia skuteczności leczenia astmy lub POChP.
Podczas sprawdzania pojemności płuc w domu, istnieją pewne środki ostrożności, które należy podjąć, aby zapewnić udany test. Test wymaga założenia zacisku na nos lub ustnika. Przeszkolony tester poinstruuje Cię, abyś wziął jak największy oddech. Następnie wydmuchuje powietrze, aż płuca będą puste. Następnie pacjent ponownie weźmie wdech. Proces ten powtórzy się trzykrotnie. Jeśli wyniki są nieprawidłowe, tester może przepisać leki, aby pomóc pacjentowi w oddychaniu.
Podobne tematy